CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Kültür Merkezi’nde 59’uncu Ulusal, 33’üncü Memleketler arası Hacı Bektaş-ı Veli Anma Merasimleri ve Kültür Sanat Etkinlikleri’ne katıldı.
Etkinliklerde Hacı Bektaş-ı Veli’yi anmak için Alevi deyişleri söylenirken semah dönüldü. Akabinde günün mana ve ehemmiyetine ait konuşmalar yapıldı. Daha sonra kürsüye Kılıçdaroğlu çıktı.
Kılıçdaroğlu konuşmasında şunları kaydetti:
“Öncelikle sizlere sevgili dostlarım diye hitap etmek isterim. Bir ortadayız. Her yıl Hacıbektaş ilçemizde Hoca Ahmet Yesevi’den feyz alan Horasan ereni Hacı Bektaş-ı Veli’yi anıyoruz. Bu toplantılarda, barıştan kelam ederiz. Birlikten, beraberlikten, kucaklaşmadan kelam ederiz. Hasebiyle bu söylemlerimizin altını daima bir arada doldurmak zorundayız. Sevgi, barış, huzur evet; birlikte bunların altını doldurmak zorundayız.
Hünkar’a nazaran; yüreğimiz, yani kalbimiz, gönlümüz büyük bir kente misal. Ve büyük Allah, kainatta neyi yarattıysa bu kentte yani kalbimizde bulunmaktadır’ der. Hünkar, bu kentin ilim, cömertlik, utanma duygusu, sabır, kanaat, kaygı ve edep unsurlarıyla korunduğunu söyler. Hünkar’ın bu inanışı ışığında hem kendi yüreğimizi hem de ülkemizi yani toplumsal, siyasal, kültürel, tarihi kalbimizi tekrar sağlıklı kılmalıyız. Öfkeden arındırmalıyız.
Az evvel de tabir ettiğim üzere Hünkar, büyük bir kente benzettiği kalbimizin birinci muhafızı olarak öncelikle bilimi, yani ilmi görür. İlim irfandır, fazilettir. Aklın oluşturduğu hazinedir. Yunus’un dediği üzere, kendini bilmektir, farklı niyete hürmettir. Kimseyi ötekileştirmemek, dışlamamaktır. İlim bize, herkese, her bölüme karşı zahir yani açık ve berrak olmayı öngörür.
Bugün insanlığın düşünsel zenginliği aklın yani ilimin yapıtıdır. Sevgili Peygamberimiz, ‘ilimle geçen her gece ibadetle geçen bin geceden daha hayırlıdır’ der. Dolasıyla herkesin fikrine, fikrine hürmet duyulmalı, alacağımız kararlar ile azami ölçüde geniş bir toplumsal mutabakatı sağlamaya ihtimam göstermeliyiz. Zira ilim, akıl bunu gerektirir. Hünkar’a nazaran ilimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
Hünkar’a nazaran kalbimizin ikinci muhafızı cömertliktir. Zira bireyi beytülmale el uzatmaktan insani, tüzel, ahlaki ve ekolojik prensipleri yerle yeksan ederek zenginlik sağlama hoyratlığından insanı uzak tutan bir histir. Cömertlik daima birlikte üretmeyi ve hakça bölüşmeyi temel bir kural olarak önümüze koyar. Cömertlik, karşılıklı fedakarlıklarda bulunarak ortak bir gelecek inşasında daima birlikte yol yürüyebilmektir. Unutmayın daha fazla cömert olmamız gereken bir devirden geçiyoruz. İmkanlarımızı, birikimlerimizi karşılık beklemeksizin muhtaçlık sahipleri ile paylaşmalıyız. Kimsenin yoksulluğunu teşhir etmeden toplumsal bir dayanışma örneği göstermeliyiz. Tek bir çocuğun dahi açlığını kendi ayıbımız olarak kabul etmeli, onun açlığını ortadan kaldıracak adımlar atmalıyız.
Hünkar’ın yüreğimizi koruduğuna inandığı bir başka muhafız da utanma duygusudur. Yani yüzümüzü kızartacak her ne varsa uzak durmalı, kaçınmalıyız. Sevgili peygamberimiz, şayet utanmıyorsan istediğini yapabilirsin, der. Yani bir kişi ne vakit ki ayıplanmaktan kaygılanmıyor, onu kötülüklerden alıkoyan hiçbir güç kalmamış demektir.
“Utanma hissini devleti yönetenlerin içselleştirmesi gerekir”
Artık utanmıyorsan insanların yoksulluğunu teşhir edebilirsin. Meğer utanma duygusu, insan onurunu muhafazayı zarurî kılar. O nedenledir ki utanma duygusu kalmamışlara karşı bizler büyük Allah’ın kainatta yarattığı her şeye mesken sahipliği yapan yüreğimizden utanma hissini eksik etme, diye dua ederiz.
Unutmayalım, utanma duygusu ferdi ve toplumsal ahlakımızın da kaynağıdır. Onun içindir ki ısrarla söylüyoruz, ülkemizin temel sorunlarının tahlilinde yeni bir ahlaki anlayış koşuldur. Bu kaidenin yerine getirilmesi için de utanma hissini bilhassa devleti yönetenlerin içselleştirmesi gerekir.
Hünkar’ın dediği üzere yüreğimizin bir başka muhafızı da sabırdır. Bir olgunluk evresi olarak kabul edilen sabır, bizleri ivedi etmekten ve yanlış karar almaktan koruduğu kadar kinden, intikam ve öç alma hissinden da uzak fiyat. Kimseye kin tutmamanın başlangıcında sabır vardır. Sabır, ortak tahlil için gayret harcamanın, istişarenin yolunu açar. Müsamahayı büyütür sabır. Sabır, alttan almak, ertelemek değildir.
Ülkemizin temel sıkıntılarını en geniş mutabakatta çözme iradesinin temelidir. Sabır, uzattığımız elin tutulacağı vakti çabuk etmeden beklemektir. Sabır, bize uzatılan eli de havada bekletmemektir. Sabır gelen her türlü eleştiriyi sükûnetle ve anlayışla karşılaşmaktır. Sabırla birbirimize karşı önyargılarımızdan, ön kabullerimizden, alışkanlıklarımızdan arınırız. Hepimiz biliyoruz ki Allah sabredenlerle birliktedir.
Hünkar’a nazaran yüreğimiz koruyan muhafızlar ortasında kanaat de vardır. Yani yüreğimizi koruyan muhafızların beşincisi az ile yetinip, elindekine razı olma duygusudur. Kanaatkâr olmak kendinizin ve sorumluluğumuz altında bulunanların gereksinimlerini karşılayabilir olmak; ancak kimsenin malında, mülkünde gözümüzün olmamasıdır. Ve kanaat en çok yönetici sınıfı için geçerlidir. Bilhassa siyasetçilerin, devleti yönetenlerin kâfi olandan daha fazla mal ve mülk edinme hissini kalplerden silmeleri gerekir. Zira siyasetçiler, yani yönetenler; devleti bir zenginleşme aracı olarak görmemelidirler.
Hünkar’ın yüreğimizi koruduğuna inandığı altıncı muhafız kaygıdır. Endişe, Allah karşısındaki çaresizliğimizi söz ettiği kadar; Allah’ın sevgi ve isteğini kazanmamızda da aracıdır. Bir o kadar da insani ve ahlaki bir histir. Bizi yanlış yapmaktan alıkoyan, kul hakkı yemekten, şahsa yahut topluma karşı haksızlık, hukuksuzluk yapmaktan bizi uzak tutan hislerin başında dehşet gelir. Bazıları korktuğu için susar; bazıları haksızlık karşısında dilsiz şeytan olmaktan korktuğu için susmaz, konuşur; hak arar. Bazıları muktedirler karşısında korktuğu için siner, bazıları tarihe muktedirler karşısında sinen biri olarak geçmekten korktuğu için ayağa kalkar ve itiraz eder. Bu nedenledir ki endişe kozmosun milyarlarca yıllık yaşı düşünüldüğünde bir damla su bile olmayan ömrümüzde zulme, eşitsizliğe, yoksulluğu karşı hangi hali gösterdiğimizin belirleyicisidir. Ya korktuğunuz için susarsınız ya da korktuğunuz için itiraz eder konuşursunuz.
Son muhafız ise edeptir. Edep, kendisinden evvelki altı muhafızın tümünü; yani ilim, cömertlik, utanma duygusu, sabır, kanaat, endişeyi da kapsayan manalar bütününü söz eder. Özetle eline, lisanına ve beline sahip olma hali bir edeptir. Çalmamak, şiddet uygulamamak, harama el uzatmamak; lisan ile davranışlarla, uygulamalarla, kararlarla kimseyi kırmamak, ötekileştirmemek, bir nevi 72 millete birebir gözle bakmak edeptir. Edep birebir vakitte kimseye hangi münasebet olursa olsun ayrıcalık yapmamak, berbat hal ve davranışlardan uzak durmak, işi ehline vermek hak, hukuk ve adalet ile hükmetmek demektir.
Hünkar’ın kalbimizi, yüreğimizi koruduğunu vurguladığı; yedi muhafızın bendeki karşılığını sizlere tabir ettim. Bu bağlamda sizlerin huzurunda vurgulamak isterim ki her kim bizim yanımızda bulunup yüreğindeki kini, intikam hissini öldürmemişse bizimle yürüyecek bir yolu yoktur. Bizler, Hünkar’dan öğrendiğimiz üzere tüm inançlara, o inançlarının tüm mensuplarına hürmet duyar, hürmet gösteririz.
Bizler ferdî hırslarımızdan, ihtiraslarımızdan arınmalıyız. Güzellikte ve adalette yarışlı ve bunun uğraşını vermeliyiz. Helalleşmeliyiz, kucaklaşmalıyız ve barışmalıyız.
Geçtiğimiz yılki konuşmamda tabir ettiğim üzere; gereksinimimiz olan, Hünkar’ın aslan ve ceylanı kucağında buluşturan huzur, itimat ve kardeşlik duygusudur. Aslan ve ceylanın bir ortada huzur ve inanç içinde kardeşçe yaşayacağı bir ülkeyi el birliği ile kuracağız, kurmalıyız; bir arada kurmalıyız. Büyük Lider Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün kurucusu olduğu Cumhuriyetimizi, ikinci yüzyılda Allah’ın müsaadesiyle demokrasi ile taçlandıracağız.
Bu hislerle Anadolu ve Trakya’yı bizlere yurt yapan, bu toprakları ilim ve irfan coğrafyasına dönüştürmek için uğraş harcayan bütün erenlerimizi, velilerimizi, mürşitlerimizi, pirlerimizi, dervişlerimizi, dedelerimizi rahmet ve şükranla anıyorum. Başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere bütün kahramanlarımıza, şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyor; hepinize en içten sevgi ve hürmetlerimi sunuyorum.” (ANKA)