Görüntü oyunları oynayarak büyüyen insanlar artık çocuklarını popüler eğlenceyle tanıştırıyor.
Bir endüstri grubu olan Entertainment Software Association tarafından yaptırılan araştırmaya göre, ebeveynlerin yüzde yetmiş yedisi çocuklarıyla oyun oynuyor, bu iki yıl öncesine göre keskin bir artış. Burada, üç baba denetleyiciyi geçmeyi düşünüyor.
“Eşim ve ben, kızımızı cinsiyete dayalı şeylerle tanıştırmama konusunda bilinçli bir karar veriyoruz. Onu spor, oyuncak bebekler, prenses kıyafetleri gibi şeylerle tanıştırıyoruz ve neler yapabileceğini görüyoruz. O gerçekten oyunları görüntüleyebilirdi. Çocukken, bir nakavt Atari’m vardı. Benim bloğumda ilk olan bizdik, bu yüzden bütün çocuklar gelip evimde oynardı.”
“Kızım evlat edinildi – ben beyazım, o Siyah ve Latin. Kimlik, ebeveynliğimizin ön saflarında yer alır. Onun kimliğinde rahat etmesini istiyoruz. Oynadığı oyunların harika yanı, avatarını nasıl hissediyorsa öyle değiştirebilmesi. Animal Crossing’de bazı günler elbise, bazı günler hokey forması giyecek.”
“Süper Mario Galaxy, Mario’nun prensesi kurtarmasıyla ilgili. Kızım bununla ilgilenmiyor. En sevdiği oyun Splatoon. Sen insansı bir kalamar karakterisin. Cinsiyet açısından oldukça dengeli.” —Luke Ward, 45, serbest reklam yazarı, evde oturan baba, Montclair, NJ
“Görüntü oyunları oynadığımı hatırlayabildiğimden beri. İçinde Mario varsa, muhtemelen oynardım. Mario’yu tanıyor musun? Kırmızı çizgideki tesisatçı.”
“3 yaşındaki çocuğum artık oyun oynuyor. Bunu onunla paylaşmayı seviyorum. Oturup konuşmanın kolay bir yolu. Görüntü oyunlarından çok şey öğrenebilirsiniz: el-göz koordinasyonu ve kaybetmek. Kaybetmenin normal olduğunu öğrenmesini istiyorum.”
“Ağustos 2020’de The Dad Gaming adlı bir Facebook grubuna rastladım (anneler de üyedir). Facebook grupları süper negatif olabilir. Bu grupta bu olmaz. Bence bunun büyük bir kısmı, çoğunlukla ebeveynler olduğu için. Hepimiz aynı gemideyiz. Çocuğumuz var, hayatımız var, işimiz var.” —Hector Ivan Reyes Jr. 30, ortaokul öğretmeni, Charleston, SC
“Kendime hevesli bir oyuncu diyemem ama büyürken Sega Dreamcast’e kadar her zaman en yeni sisteme sahiptik. Pandemi döneminde evde olduğumuz için tekrar oynamaya başladım. İki çocuğum var ve birlikte oynuyoruz.”
“Biz bir silah karşıtı hane halkıyız, şimdi her zamankinden daha fazla. Biz atış oyunları yapmıyoruz. Ancak görüntü oyunu şiddeti ile gerçek şiddet arasındaki ilişkiyi bazı insanların yaptığı kadar keskin görmüyorum. Karım kesinlikle bir korelasyon olduğunu düşünüyor. Bir atış oyunu olan Contra’yı oynayarak büyüdüm. Ben de Mario oynayarak büyüdüm. Hayvanların üstüne atlayıp tesisatçı olmak istememi sağlamadı. Bu eğlence.”
“Çocuklarımla birlikte, sizin yemek hazırlayan bir grup şef olduğunuz Overcooked 2 adlı bu oyunu oynuyorum. Ekip olarak birlikte çalışmanız gerekiyor.” —John Domingos, 38, çizgi roman şirketi Brooklyn için yetenek irtibat sorumlusu
Julia Rothman bir illüstratördür. Shaina Feinberg bir yazar ve film yapımcısıdır. İkisi de Brooklyn’de yaşıyor.